Μετάβαση στο περιεχόμενο

Scoop (ταινία, 2006)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Scoop
ΣκηνοθεσίαΓούντι Άλεν
ΠαραγωγήΛέτι Άρονσον, Ράιαν Κάβανο, Τζον Ντέιβις και Γκάρεθ Γουάιλι
ΣενάριοΓούντι Άλεν
ΠρωταγωνιστέςΣκάρλετ Γιόχανσον, Χιου Τζάκμαν, Ίαν Μακ Σέιν, Γούντι Άλεν, Τσαρλς Ντανς, Ρόμολα Γκαράι, Κέβιν ΜακΝάλι, Τζούλιαν Γκλόβερ, Άντονι Χεντ, Φενέλα Γούλγκαρ[1], Ρόμπερτ Μπάθουρστ[1], Μίρα Σίαλ[1], Μαρκ Χιπ[1], Ελίζαμπεθ Μπέρινγκτον[1], Ρίτσαρντ Τζόνσον[1], Σαντζίβ Μπάσκαρ[1], Αλεξάντερ Άρμστρονγκ[1], Μάργκαρετ Τάιζακ[1], Κρίστοφερ Φούλφορντ[1], Βικτόρια Χάμιλτον[1], Τζούλια Ντίκιν[1], Τζον Στάντινγκ[1], Τζον Λάιτ[1], Τζεφ Μπελ[1], Φιλ Κόρνγουελ[1] και Κάρολαϊν Μπλάκιστον
ΜουσικήΈντβαρντ Γκριγκ
ΦωτογραφίαΡεμί Αντεφαράσιν
ΜοντάζΑλίσα Λεπσέλτερ
Εταιρεία παραγωγήςBBC Films, Davis Entertainment, Ingenious Media, Relativity Media και UK Film Council
ΔιανομήFocus Features και Netflix
Πρώτη προβολή2006 και 16  Νοεμβρίου 2006 (Γερμανία)[2]
Διάρκεια96 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Ηνωμένο Βασίλειο
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Scoop (το οποίο στα Αγγλικά σημαίνει "αποκλειστική είδηση") είναι μια αστυνομική ρομαντική κομεντί του 2006 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γούντι Άλεν και με πρωταγωνιστές τους Χιου Τζάκμαν, Σκάρλετ Τζοχάνσον, Ίαν Μακ Σέιν και τον ίδιο τον Άλεν. Κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Focus Features στις 28 Ιουλίου 2006. Βασικοί ήρωες της ταινίας είναι ένας Αμερικανός δημοσιογράφος και ένας μάγος που καθοδηγούνται από το πνεύμα ενός ρεπόρτερ για να ερευνήσουν έναν Βρετανό αριστοκράτη που ίσως είναι κατά συρροή δολοφόνος. Το Scoop έλαβε μεικτές κριτικές σχετικά με το χιούμορ του, αλλά σημείωσε εισπρακτική επιτυχία, με εισπράξεις 39,2 εκατομμυρίων δολαρίων έναντι προϋπολογισμού 4 εκατομμυρίων δολαρίων.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το μνημόσυνο του ρεπόρτερ Τζο Στρόμπελ, το πνεύμα του βρίσκεται στη βάρκα του Χάροντα μαζί με πολλούς άλλους, μεταξύ των οποίων και μιας κοπέλας που ονομάζεται Τζέιν Κουκ, η οποία πιστεύει ότι δηλητηριάστηκε από τον εργοδότη της, Πίτερ Λάιμαν. Η Τζέιν λέει στον Στρόμπελ πως πιστεύει ότι ο Λάιμαν, ένας όμορφος Βρετανός αριστοκράτης με πολιτικές φιλοδοξίες, ίσως είναι ο δολοφόνος των Ταρό, ένας διαβόητος κατά συρροή δολοφόνος ιερόδουλων, και ότι τη σκότωσε όταν εκείνη ανακάλυψε το μυστικό του. Ο δολοφόνος των Ταρό αφήνει μια κάρτα στο σώμα κάθε θύματός του.

Η Σόντρα Πράνσκι είναι μια όμορφη αλλά δύστροπη Αμερικανίδα φοιτήτρια δημοσιογραφίας που κάνει διακοπές στο Λονδίνο. Η Πράνσκι παρακολουθεί μια παράσταση που δίνει ο μάγος Σιντ Γουότερμαν, γνωστός και ως "Ο μεγάλος Σπλεντίνι", και συμφωνεί να συμμετάσχει στη σκηνή. Ενώ βρίσκεται σε ένα κουτί πάνω στη σκηνή, η Πράνσκι γνωρίζει το φάντασμα του Στρόμπελ. Το φάντασμα έχει δραπετεύσει από τον Χάροντα για να μεταφέρει τις υποψίες του για τον Λάιμαν σε έναν δημοσιογράφο που μπορεί να ερευνήσει την ιστορία. Η Σόντρα αποφασίζει να διεισδύσει στον προνομιούχο κόσμο του Λάιμαν για να ανακαλύψει αν είναι πραγματικά τρομερός εγκληματίας, στρατολογώντας τον Σιντ και εκμεταλλευόμενη τις δυνάμεις του στην εξαπάτηση.

Η Σόντρα τραβάει την προσοχή του Λάιμαν προσποιούμενη ότι πνίγεται στην πισίνα μιας αθλητικής λέσχης. Όταν εκείνος τη σώζει, του συστήνεται ως Τζέιντ Σπενς, κόρη μιας πλούσιας οικογένειας από το Παλμ Μπιτς. Ενώ ο Σιντ προσποιείται τον πατέρα της, η "Τζέιντ" αρχίζει να βγαίνει με τον Λάιμαν. Η Σόντρα σταδιακά ερωτεύεται τον Λίμαν και αρχίζει να τον εμπιστεύεται. Εντωμεταξύ, ο Σιντ αρχίζει να υποπτεύεται τον Λάιμαν καθώς παρατηρεί όλο και περισσότερες ασυνέπειες, ειδικά όταν ο Σόντρα βρίσκει μια τράπουλα Ταρό κρυμμένη κάτω από ένα γαλλικό κόρνο σε ένα δωμάτιο του Πίτερ που περιέχει μουσικά όργανα αντίκες. Ο Σιντ πείθει τελικά στη Σόντρα να γράψει ένα άρθρο που εμπλέκει τον Λάιμαν, αλλά ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας αρνείται να το δημοσιεύσει λόγω έλλειψης στοιχείων. Καθ' όλη τη διάρκεια της έρευνάς τους, ο Σιντ και η Σόντρα έχουν σχέση φιλική, πατρική και ανταγωνιστική.

Σύντομα, η αστυνομία συλλαμβάνει τον πραγματικό δολοφόνο των Ταρώ. Η Σόντρα, ανακουφισμένη που οι υποψίες της ήταν αβάσιμες, αποκαλύπτει το πραγματικό της όνομα και την απάτη που είχει στήσει με τον Σιντ. Ο Λάιμαν είναι ιδιαίτερα ευγενικός και λέει στη Σόντρα ότι θέλει να συνεχίσει να τη βλέπει. Οι δυο τους σκοπεύουν να περάσουν το Σαββατοκύριακο στο απομονωμένο εξοχικό του Λάιμαν. Αργότερα, ο Σιντ (με την προτροπή του Στρόμπελ) λέει ότι ο Λάιμαν χρησιμοποίησε τις δολοφονίες Ταρώ για να καλύψει έναν φόνο που διέπραξε.

Ενώ η Σόντρα και ο Λάιμαν βρίσκονται στην εξοχή, ο Σιντ συνεχίζει να ερευνά αυτήν τη θεωρία. Ανακαλύπτει ότι ο Λάιμαν σύχναζε σε μια πόρνη, την Μπέτι Γκίμπσον, η οποία αργότερα σκοτώθηκε, κατά τα φαινόμενα, από τον δολοφόνο των Ταρώ. Μαθαίνει ότι η Γκίμπσον ήταν «ξανθιά με παιδικό πρόσωπο» (ακριβώς όπως η Σόντρα) προτού την πείσει ο Λάιμαν να βάψει τα μαλλιά της, πιθανώς για να ταιριάζει με το προφίλ των άλλων θυμάτων Ταρώ. Όταν ο Σιντ τηλεφωνεί στη Σόντρα για να της ανακοινώσει τα ευρήματά του, ο Λάιμαν μπαίνει στη γραμμή από άλλη συσκευή και ακούει τη συνδιάλεξη.

Ο Σιντ ξαναμπαίνει στο δωμάτιο με τα μουσικά όργανα του Λάιμαν και βρίσκει ένα μυστηριώδες κλειδί, το οποίο αποδεικνύεται ότι είναι του διαμερίσματος της Γκίμπσον. Εντωμεταξύ, σε μια βάρκα στη λίμνη του Λάιμαν, ο Λάιμαν ομολογεί στη Σόντρα ότι σκότωσε την Γκίμπσον επειδή τον εκβίαζε και χρησιμοποίησε το μοτίβο των Ταρώ για να κατευνάσει τις υποψίες, όπως είχε πει ο Στρόμπελ στον Σιντ. Ο Λάιμαν σχολιάζει την ειρωνεία του ότι γνώρισε τη Σόντρα σώζοντάς την από πνιγμό και τώρα θα πνιγόταν πραγματικά. Θα σκότωνε τον Σιντ αργότερα. Κανείς δεν θα συνέδεε τους θανάτους ενός άγνωστου ταχυδακτυλουργού και μιας αδέξιας φοιτήτριας δημοσιογραφίας. Την ίδια στιγμή, ο Σιντ οδηγεί ξέφρενα στο κτήμα του Λάιμαν για να σώσει τη Σόντρα, καταλήγοντας τελικά σε τροχαίο.

Μετά την ομολογία του, ο Λάιμαν ρίχνει τη Σόντρα στη λίμνη και την παρακολουθεί να βυθίζεται. Στη συνέχεια καλεί την αστυνομία για να αναφέρει τον θάνατό της από πνιγμό. Όταν τον ρωτούν, τους λέει ότι η Σόντρα ήταν κακή κολυμβήτρια και κόντεψε να πνιγεί την πρώτη μέρα στην πισίνα. Ξαφνικά, μπαίνει η Σόντρα μούσκεμα, αλλά χαμογελώντας χαρούμενα. Ενημερώνει τον Λάιμαν και την αστυνομία ότι ο πνιγμός ήταν μια πράξη για να τραβήξει την προσοχή του και στην πραγματικότητα ήταν πολύ καλή κολυμβήτρια.

Πίσω στα γραφεία της εφημερίδας, ο αρχισυντάκτης που προηγουμένως είχε απορρίψει το άρθρο της Σόντρα τη συγχαίρει για τη συγγραφή ενός λαμπρού δείγματος ερευνητικής δημοσιογραφίας, που είναι η αρχή μιας πολλά υποσχόμενης καριέρας.

Διανομή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρωταγωνίστρια (αρχικά επαγγελματίας δημοσιογράφος) ήταν ένας ρόλος γραμμένος ειδικά για τη Τζοχάνσον, που ο Άλεν παρατήρησε ότι είχε "αστείες" ιδιότητες στα γυρίσματα της προηγούμενης ταινίας του με τίτλο Match Point. 

Αν και γυρίστηκε στο Λονδίνο, η ταινία είναι η δεύτερη ταινία του Άλεν (η άλλη είναι το Παίζοντας στα τυφλά) που δεν κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έγινε μια βρετανική τηλεοπτική πρεμιέρα στις 7 Φεβρουαρίου 2009 στο BBC Two. Η ταινία κυκλοφόρησε τελικά σε DVD στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 9 Φεβρουαρίου 2015 μέσω της Icon Productions. [3]

Όπως συμβαίνει συχνά στις ταινίες του Άλεν, δεν υπάρχει πρωτότυπο σάουντρακ. Το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής που ακούγεται στην ταινία είναι των Πιοτρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι, Γιόχαν Στράους και Έντβαρντ Γκριγκ.

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Scoop έλαβε μεικτές κριτικές από κριτικούς. Στον ιστότοπο Rotten Tomatoes, η ταινία έχει βαθμολογία έγκρισης 41% με βάση 148 κριτικούς, με μέσο όρο βαθμολογίας 5,4/10. [4] Το Metacritic αναφέρει ότι η ταινία έχει μέση βαθμολογία 48 στα 100, υποδεικνύοντας "μεικτές ή μέσες κριτικές". [5]

Η εφημερίδα The Washington Post την χαρακτήρισε ως τη «χειρότερη ταινία που έχει γυρίσει ποτέ ο Γούντι Άλεν».

Στο άλλο άκρο, η εφημερίδα San Francisco Chronicle, που είχε δώσει επίσης θετικές κριτικές για την ταινία του Άλεν Melinda and Melinda, την αποκάλεσε "την πιο αστεία ταινία της χρονιάς μέχρι στιγμής" και την πιο αστεία ταινία του Άλεν σε μια δεκαετία.

Σύμφωνα με την εφημερίδα The New York Times η ταινία είναι «όχι ιδιαίτερα αστεία αλλά παράδοξα ελκυστική».

Η ταινία κατατάχθηκε ως η χειρότερη του Άλεν σε μια δημοσκόπηση του 2016 από συντελεστές του περιοδικού Time Out.

Εισπράξεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Scoop έκανε πρεμιέρα σε 538 αμερικανικές αίθουσες στις 28 Ιουλίου 2006. Τις πρώτες τρεις ημέρες του, απέσπασε 3.046.924 δολάρια με μέσο όρο 5.663 δολάρια ανά αίθουσα. [6] Η ταινία είχε προϋπολογισμό 4 εκατομμύρια δολάρια, εκτός των εκτυπώσεων και των διαφημιστικών εξόδων. [7]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  2. ↑ www.kinokalender.com/film5674_scoop-der-knueller.html. Ανακτήθηκε στις 3  Ιανουαρίου 2018.
  3. ↑ «Woody Allen's 2006 Scoop on DVD in February». Cineoutsider.com. 13 Ιανουαρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2015. 
  4. ↑ «Scoop (2006)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2022. 
  5. ↑ «Scoop». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2012. 
  6. ↑ «Scoop». Box Office Mojo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2012. 
  7. ↑ «Woody, fans may laugh last». The Washington Times. August 3, 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 18, 2012. https://web.archive.org/web/20121018095636/http://www.washingtontimes.com/news/2006/aug/3/20060803-084654-8657r/print/. Ανακτήθηκε στις February 6, 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Scoop_(ταινία,_2006)&oldid=10614136"